هفته اول شهریورماه، به مناسبت شهادت دو دولت مرد بزرگ انقلاب اسلامی، شهیدمحمدعلی رجایی (رئیس جمهور) و شهید حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدجوادباهنر (نخست وزیر) هفته دولت نام گرفته است. در طی این هفته، مردم با عملکرد ودستاوردهای دولت در زمینه های گوناگون عمرانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آشنامی شوند. هیئت دولت با توجه به وصیت نامه ی ـ الهی امام خمینی رحمه الله و رهنمودهایمقام معظم رهبری، می کوشد در زمینه های گوناگون به موفقیت های بیشتر و مهم تری دستیابد و آینده بهتری برای ملت بزرگ و پرافتخار ایران به وجود آورد.
هفته دولت
در تاریخ هر ملت، فراز و نشیب های تلخ و شیرینی وجود دارد که تعیین کننده سرنوشت وسازنده فرهنگ آن ملت است. نظام جمهوری اسلامی در ایران به رهبری بزرگ مردی کهجهان مانند او را کمتر به خود دیده است، نیز جان فشانی فرزندان فداکار این مرز و بوم،بزرگ ترین بخش تاریخ ماست که خاطرات تلخ و شیرین بسیاری در دل دارد. در این میان،شهادت دو شخصیت فداکار اسلام، رجایی و باهنر که به آتش کین منافقان سوختند، فصلی ازشهادت را به نام هفته دولت» در تاریخ انقلاب گشوده است. علت نام گذاری چنین هفته ایاین است که دولت شهید رجایی، نخستین دولت و مکتبی بود که پس از حاکمیت لیبرال ها برکشور، عهده دار امور گردید. این دولت در آن دوره بحرانی، بیش ترین حد تلاش و کوشش رابرای خدمت به اهداف مقدس انقلاب از خود نشان داد، تا آنجا که جان خویش را سر آن نهاد.
رجایی و باهنر از زبان هم رزم
مقام معظم رهبری درباره ویژگی های اخلاقی شهیدان رجایی و باهنر می فرماید: شهیدباهنر، مرد بی تظاهری بود که هیچ کس از ظاهر آرام او نمی فهمید در باطن و ذهن و اندیشهموّاج او چه می گذرد. وی یکی از متفکرین و تئوریسین ها و ایدئولوگ های انقلاب بود.نوشته های زیادی داشت و کتاب های زیادی را تنظیم کرده بودارتباطات نزدیکی با شهیدمطهری و شهید بهشتی داشت و هر دوی اینها، برای عظمت فکری و قدرت تفکر عملی اوارزش زیادی قائل بودند. نقش شهید رجایی و باهنر در افشا نمودن ماهیت لیبرالی و منافقانه بنیصدر، بسیار برجسته بود. البته شهید رجایی در درجه اول و بعد هم شهید باهنر در این مورد نقشداشتند. شهید رجایی با صبر خود و متانت و حوصله عظیم و با قبول دردها و رنج های قلبی و غیرقابل افشایی که داشت، توانست ـ با تعبیر خود من ـ با نرمش قهرمانانه ای، بنی صدر خائن را افشا ورسوا کند و به زمین بکوبد».
کارنامه رجایی و باهنر
زمانی که دولت شهید رجایی از مجلس رأی اعتماد گرفت و کار خود را شروع کرد، مردمناراضی و نگران از عملکرد دولت موقت، در پی نخست وزیری می گشتند که عقده قلب آنهارا بگشاید و به انقلاب شور و هیجانی دوباره ببخشد. این در حالی بود که یک خط لیبرالیستیخطرناک در زیر نقاب ها و حجاب های گوناگون، می کوشید انقلاب اسلامی را از مسیر خودمنحرف کند، آن را از حرکت باز دارد و به نابودی بکشاند.
شهیدان رجایی و باهنر توانستند عشق و ایمان را به مردم ارزانی کنند و خدمات شایانی بههمه مردم به ویژه محرومان ارائه دهند که برکات آن تا کنون نیز ادامه دارد.
ارزیابی حادثه شهادت
مقام معظم رهبری، یک سال بعد از شهادت مظلومانه رجایی و باهنر، در مورد ارزیابی اینحادثه می فرماید: ما امروز از این حادثه درس می گیریم که ضد انقلاب برای پیشبرد اهدافخودش، حاضر است چهره هایی به قداست رجایی و باهنر را به آن شکل فجیع نابود کند. مامی فهمیم که ضد انقلاب با چهره های منافقانه ای حاضر است در همه جا و حتی اتاق کارشهید رجایی نفوذ کند و به این وسیله، جنایتی را انجام دهد؛ در صورتی که شهید، با همهزیرکی و هوشیاری او را نشناسد و چهره منافقانه او را نتواند تشخیص دهد. ما این حادثه رادر تاریخ گذاشتیم، اما یک بایگانی بسته و متروک نیست، بلکه هر لحظه در مقابل چشمماست و باید از آن عبرت بگیریم و همچنان که بارها گفتیم، خودمان را برای سرنوشتافتخارآمیز و غرورآمیز این دو شهید عزیز آماده کنیم».
پیام امام رحمه الله به مناسبت شهادت
امام خمینی رحمه الله به مناسبت شهادت شهیدان رجایی و باهنر فرمود: ملتی که قیام کرده است درمقابل همه قدرت های عالم، ملتی که برای اسلام قیام کرده است، برای خدا قیام کرده است،برای پیشرفت احکام قیام کرده است، این ملت را با ترور نمی شود عقب راند؛.گرچه خودواقعه و خود این افرادی که شهید شده اند، در نظر همه ما عزیز و ارجمندند.آقای رجایی وآقای باهنر هر دو شهیدی هستند که با هم در جبهه های نبرد با قدرت های فاسد هم جنگ وهم رزم بودند. مرحوم رجایی به من گفتند که من بیست سال است که با آقای باهنر همراهبودم و خدا خواست که با هم از این دنیا به سوی او هجرت کنند».
نیاز بشر به حکومت
در زندگی اجتماعی، وجود قانون که حدود و وظایف اجتماعی افراد را تعیین کند، امریضروری است. از سویی، قانون بدون پشتوانه اجرایی، تأثیر ندارد. از این رو، لازم است فردیا گروهی بر اجرای قانون نظارت کنند و با به کارگیری ابزارهای لازم، زمینه اجرای آن رافراهم آورند. این امر همان حکومت و رهبری جامعه است که در طول تاریخ، با اشکال سادهو پیچیده در میان بشر معمول بوده است.
اندیشه دولت در شریعت و فقه
دین، دعوت به اجتماع و دولت را از زمان حضرت نوح علیه السلام آغاز کرده و برای نخستین بار برتشکیل جامعه و دولت تأکید ورزیده است.
دین اسلام نیز از آغاز، با فریادقولوا لا اله الا الله تفلحوا» حرکت ی، فکری واعتقادی خویش را روشن ساخت و با همین رویکرد، به تشکیل دولت الهی پرداخت.نامه های پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله بر امور مردم، و نیز سازمان دهی اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، وقضایی، مسئله ای بود که پس از آن الهام بخش حکومت های بعدی شد.
ارتباط دین و دولت در قرآن
در قرآن مجید، ارتباط تنگاتنگی میان دین و دولت وجود دارد. بر اساس آیات الهی، دولت امریاست که در ذات دیانت نهفته است. خداوند در قرآن مجید می فرماید: خداوند مالک حکومت ودولت است و آن را به هر که بخواهد می دهد و از هر که بخواهد می گیرد». واژه ملک در این آیه،همان سلطنت و دولت است که در اصل از آن خداوند است و آن را به نیکان می دهد. منظور از دولتدر این دسته از آیات، همان دولت الهی است که جنبه حقیقی دارد و مشروعیتش ذاتی است.
در اندیشه قرآنی، طبیعت جامعه بشری، نهایت کمال خود را می جوید و حرکت جوامعهم به همان سمت وسواست. این قاعده کمال نهایی، در همه جنبه های انسانی، اجتماعی،مدنی، اخلاقی و روانی جریان دارد و ناگزیر باید زندگی اجتماعی و مدنی انسان نیز بهعالی ترین شکل خود دست یابد و همه استعدادهایی که در وجود آدمی نهفته است، آشکارگردد و به هدف غایی زندگی برسد.
ارتباط دین و دولت در روایات
اگر در روایات معصومان علیهم السلام تأمل کنیم، در می یابیم که دولت، یکی از نقاط محوری در کلامآن بزرگواران بوده است. امام علی علیه السلام می فرماید: دین را حصار دولت و شکر را نگهباننعمتت قرار ده، که هر دولتی که دین آن را فراگیرد، شکست نخواهد خورد». ایشان در جایدیگر فرموده است: دولت کریمان، از برترین غنیمت هاست و دولت فرومایگان، مایه ذلتکریمان است.» نیز از ایشان است که: عالمان دین، فرمان روایان مردمند و هماناسزاوارترین فرد به دولت حق، توانمندترین فرد بر آن و داناترین کس به امر خداوند درتشکیل و تأسیس دولت است. روایات دیگر، دین داران روشن بین را مسئول تشکیل دولتحق می داند؛ چنان که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ امتی امر خود را به فردی که برتر از اووجوددارد وانگذاشت، مگر اینکه امرشان نابود شد و از میان رفت».
حکومت دینی از دیدگاه امام رضا علیه السلام
امام رضا علیه السلام در پاسخ این پرسش که چرا خداوند مسئله اولی الامر را مطرح کرده است،فرمود: خداوند برای بندگان خود، حدود و تکالیفی را تعیین کرده که عمل به آنها، مایهسعادت و مخالفت با آنها، موجب بدبختی خواهد بود. مطالعه تاریخ بشر، بیانگر این واقعیتاست که جوامع بشری هیچ گاه بدون حاکم و سرپرست نبوده اند و این امر نشان دهنده نیازبشر به حکومت و حاکم در مسائل دینی و دنیوی است. در این صورت، بر خداوند حکیم روانیست بندگان خود را بدون راهبر و سرپرست واگذارد؛ زیرا او می داند آنان به راهبر وزمام دار نیاز دارند و اگر خداوند برای مردم امام، سرپرست، امین و حافظ دین معین نمی کرد،دین از دست می رفت و سنت ها و احکام الهی تغییر می یافت؛ زیرا وجود رهبر و دولتاسلامی، عامل وحدت و انسجام و پناهگاه مظلومان است».
دولت، امانت الهی
قرآن کریم، حاکم و سرپرست اجتماع را، امین و نگهبان آن جامعه می داند. امام علی علیه السلام باالهام از این آیه، در نامه ای به حاکم آذربایجان می نویسد: مبادا بپنداری حکومتی که به توسپرده شده، شکاری است که به چنگت افتاده است؛ خیر، امانتی برگردنت گذاشته شده وبالادست تو، از تو حفظ حقوق مردم را می خواهد. تو را نرسد که به استبداد و دل خواه، میانمردم رفتار کنی.» حضرت در جای دیگر، ضمن بخشنامه ای به مأموران مالیاتی خودمی فرماید: به عدل و انصاف رفتار کنید. به مردم درباره خودتان حق بدهید. پر حوصلهباشید و در برآوردن نیازهای آنها تنگ حوصلگی نکنید که شما خزانه داران رعیت،نمایندگان ملت و سفیران حکومتید».
معیارهای حکومت علوی، الگوی دولت اسلامی
مقام معظم رهبری، شاخصه های حکومت امیرمؤمنان را چنین بیان می کند:
پای بندی کامل به دین خدا و اصرار بر اقامه الهی
هر حکومتی که اساس کارش بر اقامه دین خدا نباشد، علوی نیست. اگر در نظام اسلامی کهبه نام حکومت علوی خود را معرفی می کند، اقامه دین خدا هدف نباشد، مردم به دین خداعمل بکنند یا نکنند، اقامه حق الهی بشود یا نشود و بگوییم به ما چه ربطی دارد، اگر این گونهباشد، این حکومت علوی نیست. اقامه دین الهی، اولین شاخصه است و این، مادر همهخصوصیات دیگر زندگی امیرالمؤمنین و حکومت ایشان است. عدالت او هم ناشی از ایناست. مردم سالاری و رعایت مردم در زندگی امیرمؤمنان هم مربوط به همین است».
عدالت طلبی
درباره عدالت علوی باید بیشتر از اینها تدبّر کنیم؛ زیرا ارزش یک حکومت، به اقامه عدلاست. امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید: من آماده ام که سخت ترین شرایط زندگی را برای خودمفراهم کنم، اما خدا را در حالی که به یکی از بندگان او ظلم کرده ام ملاقات نکنم. امام علی علیه السلام نسخه کامل اسلام است و حکومت وی، یک حکومت صد در صد اسلامی است. امروزهعدالت باید واقعیتش را در جامعه نشان دهد و کسی حق ندارد بگوید چون ما نمی توانیم مثلامیرالمؤمنین عمل کنیم، پس تکلیفی نداریم، نه، بین آنچه ما می توانیم عمل کنیم و آنچهامیرالمؤمنین بود، مراتب بسیاری فاصله است. ما هر چه می توانیم باید این مراتب را طی کنیمو پیش برویم و مسئولان باید با اجرای عدالت، جاذبه اسلام را مضاعف کنند».
مبارزه با فساد
امام علی علیه السلام در نامه 53 می فرماید: درباره خود، دوستان و خویشاوندانت رعایت انصاف رادر قبال مردم و خدا بکن؛ یعنی اختصاص و امتیاز به آنها نده. ما امروز باید رفتار امیرمؤمنانرا دنبال کنیم. مبارزه با فساد، یکی از پایه های اصلی حکومت و نظام اسلامی است. ما بایدتلاشمان را بکنیم و همه، مبارزه با فساد را وظیفه خود بدانند؛ زیرا این روش امیرالمؤمنیناست. امیر مؤمنان از مردم ملاحظه نکرد؛ حتی از کسانی که از او توقع داشتند ملاحظه نکرد؛آنجا که دید فساد وجود دارد، با آن مبارزه کرد».
پاک دامنی
امیرمؤمنان در نامه معروف به عثمان بن حنیف می فرماید: هر مأمومی امامی دارد که باید ازدانش او استفاده کند و از نور او نور بگیرد و به او اقتدار و از او پیروی کند. سپس می گوید: منکه امام شما هستم، این گونه زندگی می کنم. یکی از خصوصیات حکومت امیرمؤمنانتقواست. تقوا یعنی آن شدت مراقبتی که انسان در اعمال شخصی خود، از راه حقسرپیچی نکند و کاملاً مراقب خود باشد. در همه چیز، دست زدن به آبروی انسان ها،گزینش ها، طرد کردن ها و حرف زدن ها مراقبت کند و بر خلاف حق سخنی نگوید. اینیعنی شدت مراقبت».
صداقت و صراحت
علی علیه السلام مظهر تقوا و امانت و صدق و صراحت بود. آن بزرگوار با اینکه یک ت مدار ورییس دنیای اسلام بود و تدبیر امور یک جمعیت عظیم بر دوش او بود، اما ت مداریعلی موجب این نمی شد از جاده صراحت و صداقت کنار رود. کاری که ت مداران دنیاانجام می دادند، این بود که به حرف هایشان اعتقاد قلبی نداشتند و چهره و قیافه ای را که بهخود می گرفتند، با باطن آنها متفاوت بود. لیکن اینها در امیرالمؤمنین وجود نداشت. علی علیه السلام ،آن قله بلند انسانیت، در این جهت بر خلاف اغلب ت مداران عمل کرده است.خصوصیت او این بود که اگر اسم مردم را می آورد، برای آنها حقیقتاً ارزش قائل بود؛ نه مثلآن کسانی که در سطح بین المللی، از هر چه تروریست حرفه ای است و هر چه غارتگر بینالمللی است عملاً حمایت و پشتیبانی می کنند، بعد خجالت هم نمی کشند و بر زبان، نامحقوق بشر و مردم سالاری را جاری می کنند».
درباره این سایت